goa

De volgende dag maken we de rit naar Goa, de laatste klus van onze chauffeur Kiren. Vooral het laatste stuk gaat door de bergen en uiteindelijk dalen we af naar het aantrekkelijke groene kustgebied. Goa was tot veertig jaar geleden nog Portugees gebied. Oud Goa is ooit een stad geweest met een half miljoen inwoners. Er staan nu alleen nog een paar grote katholieke kerken. Verspreid over de kustgebieden van Goa zitten er veel toeristen die van het relaxte strandleven houden. Er zaten veel hippies, nu ook Engelse pensionado's en opvallend veel Russen van alle leeftijden. Voor de Indiërs is het een geliefde plek om even de smog en drukte van de megasteden te ontvluchten. Het is ook een geliefde locatie voor feesten en trouwpartijen. Dat betekent wel steeds een vliegreis, goedkoop maar natuurlijk nog lang niet betaalbaar voor de meeste Indiërs.

De trouwpartij van Shikha die we in Goa meevieren duurt eigenlijk anderhalve week. Het begin en einde in Delhi vieren we niet mee. Het is een enorme organisatie waar de beide families lang mee bezig zijn. De dag voorafgaand aan de ceremonie worden ongeveer vierhonderd gasten vanuit de hele wereld ondergebracht in verschillende hotels in Goa. De trouwlocatie is een enorm resort aan het strand. Er is een lunch, maar de start is eigenlijk om een uur of 6 met cocktailparty. Dan gaat iedereen chic gekleed: de vrouwen uiteraard in het lang met veel kleur, glitter en sieraden. Er is een groot buitenpodium waar aan de lopende band door de vriendengroepen bollywooddansjes worden gedaan, wordt gezongen en gespeecht. Iedereen is super enthousiast en betrokken. Daarna wordt er gegeten en vervolgens binnen stevig geswingd met DJ tot laat. De bar produceert in hoog tempo cocktails, weinig bier, geen wijn.
De volgende dag zijn de ceremonies. Dat gaat in eerste instantie voor bruid en bruidegom apart. Wij zitten in het bruidsteam. 's Morgens vinden gebeden plaats en wordt de bruid nog aantrekkelijker gemaakt met olie, zalf en kruiden. Er wordt in sanskriet gezongen door twee geestelijken en ze krijgt armbanden waaraan iedereen weer goudkleurige versiersels kan vastmaken. Iets dergelijks gebeurt ergens anders ook met de bruidegom. Dan is er lunch en daarna gaat ieder zich omkleden,
weer met andere, nog mooiere kleren dan vorige dag.

Rond 5 uur komt het bruidegomsteam met een trommelkorps en maakt de bruidegom te paard met veel tamtam zijn opwachting. De mannen hebben blauwe tulbanden, die van het bruidsteam rode. Shikha komt wat later in een stoet met vrouwen die bloemen strooien onder de klanken van Edith Piaf's "la vie en rose". Ondertussen hebben de ouders het buitenpodium aan het strand betrokken en vinden rituele onderhandelingen plaats. Daarna wordt gestart met de inzegeningsrituelen waarbij het paar uiteindelijk zeven keer rond een vuur loopt. Op dat moment zakt op de achtergrond de zon in de zee.

Vervolgens is er weer uitgebreid buffet, cocktails, een band, vuurwerk, bruidstaart, lieve speeches van de familie en naaste vrienden en dansen.
Voor de volhouders daarna weer binnen een DJ en cocktails. De jongelui gaan dan ook nog op de kamers door en lijken nauwelijks te slapen.

Door de omvang van het gezelschap is er niet echt een centraal gebeuren wat je bij ons zou verwachten. Ook tijdens de ceremonies zitten de gasten verspreid te kletsen, drinken met met de telefoon te spelen. Het is een prima sfeer met veel ruimte voor oude en nieuwe ontmoetingen.

Samen met veel andere gasten verhuizen we nog voor drie dagen naar Noord-Goa, om te relaxen en na te genieten in hutjes en tenten aan het strand. Maar ook daar wordt dan 's avonds wel weer diner, drank en muziek geregeld. Het is de ideale manier om onze reis af te sluiten.

India is een culturele en economische supermacht, uitbundig en in de hoogste versnelling. De contrasten tussen de rijkdom en de ellendige situatie van veel Indiërs is groot, je moet daar wel tegen kunnen. We hebben nog maar een klein beetje gezien maar zijn onder de indruk en willen graag dit continent nog verder beleven.