Siem Reap
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Ton en Carla
14 November 2009 | Cambodja, Khett Siem Reab
Houden jullie het warm genoeg in Nederland? Wij zijn inmiddels ruim over de helft van onze trip. Blijf je reacties sturen, dan blijven we schrijven!
Van Kep willen we naar Siem Reap in het Noordwesten. We stranden echter in Phnom Penh op de laatste dag van het waterfestival. Het is een soort Sail met ongeveer een miljoen mensen op de been. Op de Mekong worden roeiwedstrijden gehouden. Honderden lange smalle boten komen twee aan twee met grote snelheid de rivier afzakken. Een spectaculair gezicht om meer dan 60 roeiers fanatiek staand in zo'n boot te zien samenwerken. Het zijn vriendenclubs en meedoen lijkt belangrijker dan winnen. Wij worstelen ons door de menigte, waarvan de ene helft luidruchtig alles wat je kunt bedenken verkoopt aan de andere helft. Ter hoogte van de finish op de kade bij het koninklijk paleis staat een loge met luifels voor de VIP's. Grote geblindeerde SUV's rijden af en aan. Tot onze verbazing is er ook een gratis loge voor buitenlanders. Wij maken daar als Hollanders graag gebruik van. Het is een ideale plek, ware het niet dat het begint te regenen en waaien. Binnen een uurtje stormt en hoost het en biedt de luifel geen enkele bescherming meer. Het worden chaotische en soms angstige situaties op de kant met al die mensen. Op het water wordt fanatiek doorgeroeid en wordt aan het eind ook nog geprobeerd een soort defilé te houden. We zijn inmiddels ook doorweekt en proberen terug naar het hotel te lopen. Dan worden we tegengehouden door de veiligheidstroepen, die eerst een lange rij SUV's laat passeren. We waden door straten waar soms 30 cm water staat. Op de terugweg wordt de wind en regen wat minder en vragen we aan enkele mensen waar het waterfestival toch is. De volgende dag gaan we met de snelle boot via het Tonle Sap meer naar Siem Reap. Dit enorme meer is een soort waterbuffer van de Mekong. Er wordt veel gevist, de mensen wonen op palen of in drijvende dorpen. Je hebt twee mogelijkheden op deze boot: in een bedompte kabine door een raampje gaan zitten kijken, of je aan dek bijna weg te laten waaien met 40-50 km per uur. De zon schijnt weliswaar, maar door het opspattend water wordt je evengoed nat. We liggen een tijdje sportief op het dak en houden ons vast aan een reling van 15 cm hoog. Siem Reap is een relaxte stad waar we vier nachten blijven om de bekende tempels in de omgeving te bekijken. Het is de trots van de Cambodjanen en de bakermat van de Khmercultuur. Tussen 800 en 1200 is hier flink gebouwd. De grootste en relatief best bewaarde van deze circa 70 ruines is Angkor Wat, een complex van 200 hectare. Het ontwerp met de brede gracht en de verschillende ommuringen en terrassen met bomen is bijzonder geslaagd. Het binnenste deel is wat stenig en doet Ton denken aan het Rijksdaggebouw in Berlijn. Het meer centrale beschermde gebied rond Angkor Wat is alleen al zo'n 10 bij 15 km groot, een prachtig parkachtig terrein met enorme tropische bomen. Het is prima om te fietsen en te wandelen en ruim genoeg om de massa's bezoekers op te vangen. De commercie is beperkt in aparte gebiedjes bij iedere tempel. Daar ben je de pot met honing waar alle bijen luidruchtig op af komen. Zoals bij alle onroerend goed geldt dat vooral de ligging telt en die is soms wonderschoon, ook al zijn het ruines. Originele details zijn op veel plaatsen bewaard gebleven, maar alles restaureren is onbegonnen werk. Zelfs het behoeden voor verdere aantasting van al dit moois lukt niet echt. Bijzonder fotogeniek zijn de plekken waar enorme bomen gedurende honderden jaren op de gebouwen gegroeid zijn. We maken ook in de verdere omgeving een mooie fietstocht. Dit centrale deel van Cambodja is vlak, en nu de regentijd zo ongeveer voorbij is, zien we felgroene rijstvelden met veel palmen en dorpjes tussen de bomen. Overal is ook water waar wordt gevist. Waar we in Nederland de vis voorzichtig bereiden en hooguit wat citroen of dille toevoegen, gaat het in Vietnam en Cambodja even anders. Ze gebruiken veel saus van soja en gefermenteerde vis, rauwe gember, ui, citroengras, scherpe munt, koriander, cocosmelk, vleesbouillon, zoetzure soep en uiteraard ruimschoots peper en knoflook. Onder al dat geweld komt de verse stevige vis, inktvis, garnaal en krab toch heel smakelijk te voorschijn. Om de vis te bewaren zonder koeling wordt er ook veel vis van te voren gekookt, gedroogd of stevig gefrituurd. We bezoeken een gratis celloconcert van Beat Richner. Dat is een Zwitserse kinderarts die al voor 1975 een kinderziekenhuis in Phnom Penh had en nu vijf klinieken heeft gebouwd. Ze bieden gratis moderne zorg aan kinderen door zelfopgeleid Cambodjaans personeel. Hij heeft goede connecties met de Zwitserse regering en het Cambodjaanse koningshuis. Hij haalt wekelijks van de rijke toeristen in Siem Reap veel geld op na wat gestrijk op de cello, een documentaire over zijn levenswerk en een goed feitelijk verhaal. Hij is zich zeer bewust van de politieke en financiele situatie in Cambodja. Tuberculose, Japanse encefalitis en dengue zijn belangrijke ziektes bij kinderen. Maar ook brandwonden door ongelukjes bij het koken zijn een doodsoorzaak als ze niet tegen infecties worden behandeld. Richner pleit voor het toepassen van geavanceerde diagnostische apparatuur, omdat juist hier in Cambodja het rendement ervan heel hoog is. Carla laat zich inmiddels regelmatig masseren. Een masseuse in Siem Reap is er in geslaagd haar schouderbladen te vinden. We worden overal goed verzorgd. De Cambodjanen zijn net als de Vietnamezen vriendelijk en regelen alles prima. Hebben jullie specifieke vragen of zijn jullie nieuwsgierig naar onze gewoonten of gedrag, laat van je horen op de blog.
Van Kep willen we naar Siem Reap in het Noordwesten. We stranden echter in Phnom Penh op de laatste dag van het waterfestival. Het is een soort Sail met ongeveer een miljoen mensen op de been. Op de Mekong worden roeiwedstrijden gehouden. Honderden lange smalle boten komen twee aan twee met grote snelheid de rivier afzakken. Een spectaculair gezicht om meer dan 60 roeiers fanatiek staand in zo'n boot te zien samenwerken. Het zijn vriendenclubs en meedoen lijkt belangrijker dan winnen. Wij worstelen ons door de menigte, waarvan de ene helft luidruchtig alles wat je kunt bedenken verkoopt aan de andere helft. Ter hoogte van de finish op de kade bij het koninklijk paleis staat een loge met luifels voor de VIP's. Grote geblindeerde SUV's rijden af en aan. Tot onze verbazing is er ook een gratis loge voor buitenlanders. Wij maken daar als Hollanders graag gebruik van. Het is een ideale plek, ware het niet dat het begint te regenen en waaien. Binnen een uurtje stormt en hoost het en biedt de luifel geen enkele bescherming meer. Het worden chaotische en soms angstige situaties op de kant met al die mensen. Op het water wordt fanatiek doorgeroeid en wordt aan het eind ook nog geprobeerd een soort defilé te houden. We zijn inmiddels ook doorweekt en proberen terug naar het hotel te lopen. Dan worden we tegengehouden door de veiligheidstroepen, die eerst een lange rij SUV's laat passeren. We waden door straten waar soms 30 cm water staat. Op de terugweg wordt de wind en regen wat minder en vragen we aan enkele mensen waar het waterfestival toch is. De volgende dag gaan we met de snelle boot via het Tonle Sap meer naar Siem Reap. Dit enorme meer is een soort waterbuffer van de Mekong. Er wordt veel gevist, de mensen wonen op palen of in drijvende dorpen. Je hebt twee mogelijkheden op deze boot: in een bedompte kabine door een raampje gaan zitten kijken, of je aan dek bijna weg te laten waaien met 40-50 km per uur. De zon schijnt weliswaar, maar door het opspattend water wordt je evengoed nat. We liggen een tijdje sportief op het dak en houden ons vast aan een reling van 15 cm hoog. Siem Reap is een relaxte stad waar we vier nachten blijven om de bekende tempels in de omgeving te bekijken. Het is de trots van de Cambodjanen en de bakermat van de Khmercultuur. Tussen 800 en 1200 is hier flink gebouwd. De grootste en relatief best bewaarde van deze circa 70 ruines is Angkor Wat, een complex van 200 hectare. Het ontwerp met de brede gracht en de verschillende ommuringen en terrassen met bomen is bijzonder geslaagd. Het binnenste deel is wat stenig en doet Ton denken aan het Rijksdaggebouw in Berlijn. Het meer centrale beschermde gebied rond Angkor Wat is alleen al zo'n 10 bij 15 km groot, een prachtig parkachtig terrein met enorme tropische bomen. Het is prima om te fietsen en te wandelen en ruim genoeg om de massa's bezoekers op te vangen. De commercie is beperkt in aparte gebiedjes bij iedere tempel. Daar ben je de pot met honing waar alle bijen luidruchtig op af komen. Zoals bij alle onroerend goed geldt dat vooral de ligging telt en die is soms wonderschoon, ook al zijn het ruines. Originele details zijn op veel plaatsen bewaard gebleven, maar alles restaureren is onbegonnen werk. Zelfs het behoeden voor verdere aantasting van al dit moois lukt niet echt. Bijzonder fotogeniek zijn de plekken waar enorme bomen gedurende honderden jaren op de gebouwen gegroeid zijn. We maken ook in de verdere omgeving een mooie fietstocht. Dit centrale deel van Cambodja is vlak, en nu de regentijd zo ongeveer voorbij is, zien we felgroene rijstvelden met veel palmen en dorpjes tussen de bomen. Overal is ook water waar wordt gevist. Waar we in Nederland de vis voorzichtig bereiden en hooguit wat citroen of dille toevoegen, gaat het in Vietnam en Cambodja even anders. Ze gebruiken veel saus van soja en gefermenteerde vis, rauwe gember, ui, citroengras, scherpe munt, koriander, cocosmelk, vleesbouillon, zoetzure soep en uiteraard ruimschoots peper en knoflook. Onder al dat geweld komt de verse stevige vis, inktvis, garnaal en krab toch heel smakelijk te voorschijn. Om de vis te bewaren zonder koeling wordt er ook veel vis van te voren gekookt, gedroogd of stevig gefrituurd. We bezoeken een gratis celloconcert van Beat Richner. Dat is een Zwitserse kinderarts die al voor 1975 een kinderziekenhuis in Phnom Penh had en nu vijf klinieken heeft gebouwd. Ze bieden gratis moderne zorg aan kinderen door zelfopgeleid Cambodjaans personeel. Hij heeft goede connecties met de Zwitserse regering en het Cambodjaanse koningshuis. Hij haalt wekelijks van de rijke toeristen in Siem Reap veel geld op na wat gestrijk op de cello, een documentaire over zijn levenswerk en een goed feitelijk verhaal. Hij is zich zeer bewust van de politieke en financiele situatie in Cambodja. Tuberculose, Japanse encefalitis en dengue zijn belangrijke ziektes bij kinderen. Maar ook brandwonden door ongelukjes bij het koken zijn een doodsoorzaak als ze niet tegen infecties worden behandeld. Richner pleit voor het toepassen van geavanceerde diagnostische apparatuur, omdat juist hier in Cambodja het rendement ervan heel hoog is. Carla laat zich inmiddels regelmatig masseren. Een masseuse in Siem Reap is er in geslaagd haar schouderbladen te vinden. We worden overal goed verzorgd. De Cambodjanen zijn net als de Vietnamezen vriendelijk en regelen alles prima. Hebben jullie specifieke vragen of zijn jullie nieuwsgierig naar onze gewoonten of gedrag, laat van je horen op de blog.
-
14 November 2009 - 07:25
Marie-Louise:
Leuk om zo een beetje met jullie mee te reizen! Dus blijf vooral schrijven. Ik zal het met plezier lezen.
Wij zijn (helaas) weer terug in NL.
Veel Liefs -
14 November 2009 - 09:30
Nina:
Goede vraag of ik het warm hou: nee dus! de druk in mn cv is dusdanig laag na ontluchten dat ie is uitgeschakeld en ik kan toch echt het bijvulkraantje niet vinden... Zit dus al dag in de kou. Heb al meerdere mensen om hulp gevraagd, maar tot op heden zonder succes. Heb ik weer... Verder alles wel oke, maar een douche zou langzamerhand wel fijn zijn! Kus -
14 November 2009 - 10:57
Nina:
Gelukt. Women rule!!!
Kus -
14 November 2009 - 19:05
Marjan:
Leuk om te lezen dat jullie bijna overal ook een fietstochtje maken.
Je vroeg of we het hier een beetje warm hielden. Warm wel, maar hoor de wind waait door de bomen...en Sint is weer in het land. -
15 November 2009 - 10:47
Thessa Bronwasser:
Hey Carla en Ton,
Wat een professioneel beeldend verslag! Kan zo gepubliceerd worden in een reiskatern van een krant. Ik ben benieuwd hoe het "voelt" in Azie te zijn. Hoe je kijkt met je westerse ogen naar de manier waarop mensen op een ander continent hun wereld vormgeven. Kun je als outsider echt contact maken met insiders, met de ziel van het land? Hier is het druilerig en nat, de herfst geeft je het gevoel in een cocon te zitten. Weinig daglicht en voornamelijk grijze luchten. Ik heb de baan van Hendrik overgenomen en ga morgen beginnen. Carla en Ton nog veel mooie ervaringen de komende maand.
Hartelijke groet,
Thessa -
15 November 2009 - 13:31
Ton En Carla:
We missen jullie zeker! We hebben nog precies 4 weken nodig om uit te zoeken hoe dat precies in elkaar zit. We komen er dan op terug. Liefs Ton en Carla -
16 November 2009 - 08:30
Carla En Erik:
Voor ons was de boottocht naar Siem Raep wel een van de hoogtepunten. Wij zaten bijna de hele trip voor op de boeg .... geweldig!
Ik kan bijna niet wachten om onze ervaringen uit te wisselen. We herkennen zoveel in jullie verslagen.
Het gaat wel hard, dus geniet nog flink van de warmte en aziatische sfeer.
Groetjes.
Erik en Carla -
16 November 2009 - 10:57
Juan:
Halo luitjes, wat een geweldig verhaal wat jullie weer neerzetten. Gaan jullie nog een reisgisd publiceren met deze ervaringen? Hier is het momenteel pestpokkeweer en jullie missen verder volgens mij helemaal niets. Ja altijd jammer als je over de helft bent en zeker als je dan ervaart dat de tijd nog sneller voorbij gaat. Vorige week nog even bij Tineke en Benno langs geweest om hun nieuwe appartement te bewonderen. Erg gezellig ingericht en leuk hen weer te ontmoeten, anders dan over de schutting bij Sanne en Michel.
Fijne voortzetting van jullie reis en zeker graag tot het volgende verslag!!!!!!!
Adios
-
16 November 2009 - 14:43
Ger:
Ik zou jullie ook wel eens op de hoogte willen houden, maar hoe? -
16 November 2009 - 20:11
Joris:
Hoi Carla en Ton, leuk weer iets van jullie resiverslag te lezen. Wat moet dat een schitterende ervaring en belevenis zijn! En dit ondanks alle ontberingen, die daarbij soms bijhoren. Ik wens jullie van harte een goede voortzetting en veel geluk en liefs. -
19 November 2009 - 12:29
Loes:
Kunnen jullie niet eens wat foto's plaatsen waar jullie zelf opstaan?
Ik ben zeer benieuwd naar de kleur van mams haar en de lengte van paps baard.... -
19 November 2009 - 13:52
Ton En Carla:
Jullie reacties houden ons actief. Dank want het is vooral in Laos erg relaxed! Heerlijk!
Voor Ger en de anderen die ons willen bereiken: Wij zijn op de bekende mailadressen te bereiken.
Liefs Carla en ton -
22 November 2009 - 14:44
Jan Engelen:
Blijft leuk om jullie op deze manier te volgen!
Dat meer-avontuur konden Marianne en ik vorig jaar helaas niet meemaken: waterstand was in april veel te laag voor de boot. Hebben jullie nog wel geroosterde tarantula's gegeten in Cambodja?
Ben verder erg benieuwd naar jullie ervaringen in Laos. Schijnt een erg relaxed land te zijn om vakantie door te brengen en zou daar zelf graag naartoe willen.
Plezier verder! -
22 November 2009 - 22:29
Martha:
Dag, dag,
Heb eindelijk eens de moeite genomen jullie reisverslagen door te lezen. Relaxed aan het dwalen door een andere wereld... lijkt me heerlijk. Nog veel mooie dagen gewenst! We missen jullie natuurlijk verschrikkelijk maar in jullie schoenen zou ik minstens tot de lente zo door blijven zwerven. Hier storm, donker en nat. x Martha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
