derde week china
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Ton en Carla
03 Oktober 2009 | China, Yuanjiang
Leuk dat jullie onze verhalen lezen en zo enthousiast reageren! We gaan er voorlopig mee door, maar of we drie maanden lang jullie blijven bestoken weet ik niet. We voegen wat meer fotootjes toe ter illustratie. In Lijiang staat een nieuw International ethnic minorities cultural exchange center recht tegenover het standbeeld van Mao Zhe Dong. Dat is voor de chinezen een ongemakkelijk contrast. Wat tijdens de culturele revolutie is aangericht tegen minderheden was vernietigend, ook voor de Naxi in het betrekkelijk zelfstandige Lijiang. Onze gids vindt de culturele revolutie een slechte en traumatische ervaring. Op 1 oktober viert de volksrepubliek zijn 60e verjaardag. Overal worden versieringen aangebracht. Er is ook wel stress vanwege extra aandacht in de media voor oppositie. We horen van andere reizigers dat je momenteel niet naar Tibet kunt. In de oude stad van Lijiang zien we een klein groepje soldaten marcheren. We bezoeken zondag de Jadedrakenberg waar ook extra controle plaatsvindt. Maar verder verheugt iedereen zich op de vrije feestdag. We rijden vanuit de stad, het is helder en het plaatje van de besneeuwde toppen is helemaal volgens de posters. We gaan naar de yakweide met een bus en een kabelbaan tot 3600 meter. Boven staat een kleine boeddhistische tempel die nog in gebruik is. We wandelen een rondje en krijgen met Hollandse koegeluiden contact met enkele yaks. 's Middags bezoeken we in het dorpje Baisha de plaatselijke dokter He. Het is een oud mannetje met een versleten jas, maar geschoold en communicatief. Hij is wereldwijd bekend geworden met het succesvol bestrijden met kruiden van onder andere multiple sclerose en leukemie. Zijn huis is een chaos van kopieen van krantenartikelen in plastic hoezen, visitekaartjes van bezoekers en emmers met poeder. Carla heeft uiteraard oog voor zorginnovaties en neemt wat poeder mee om de westerse farmaceutische industrie uit te dagen. We bezoeken ook nog Shuhe, een prachtig oud stadje tegen Lijiang aan, meer trendy maar minder massaal toeristisch. Het is nu de betere plek om te zitten, maar de ontwikkelingen gaan snel. Baisha is nog wel veel minder toeristisch. In de avond bezoeken we een concert van de originele Naxi-muziek. Gedeeltelijk is dit bezigheidstherapie voor tachtigers maar er zitten ook zeer begaafde jongere vrouwen tussen. Het is een wonderlijk gezelschap. De voorstelling wordt voor ons verpest door de baas van dit instituut. Het is een zelfingenomen academicus die eindeloos babbelt. De zaal zit al niet zo vol, en de dagelijkse voorstelling heeft dringend een nieuwe impuls nodig. Maandag reizen we naar Dali. We pakken 's middags de fiets en rijden tussen de rijst- en groenteveldjes in de stralende zon. Het zijn klassieke beelden met chinese hoeden en zwaaiende sikkels. De jaarlijkse rijstoogst wordt met puur handwerk binnengehaald en op straat gedroogd. De oude stad van Dali is heel anders dan van Lijiang het heeft een vierkant stratenpatroon en is veel minder op toerisme gericht. Opvallend zijn de grijze beschilderingen overal op de huizen, ook op nieuwbouw. We bezoeken een aantal tempels, ieder dorpje of buurt heeft er een. Je krijgt meestal door een oud mannetje of vrouwtje een stokje wierook aangeboden. Daarna wordt nadrukkelijk aangegeven waar je een vrijwillige bijdrage kunt storten. In de tempels worden meestal verschillende godheden vereerd, verschijningsvormen van boeddha, confucius, lao tse, plaatselijke helden en hier en daar een boom. Veel tempeltjes worden vrijwel niet onderhouden en niet veel bezocht. Het tempelcomplex in Dali bij de drie pagodes is van een andere orde. Deze historische pagodes, die allerlei natuur- en oorlogsgeweld hebben doorstaan, zijn landelijk bekend. De centrale overheid heeft er een uitgebreid kapitaal tempelcomplex opnieuw omheen gebouwd. Ze zijn nu nog bezig met een overdreven pontificale toegangsallee. Onze gids noemt het geldverkwisting, want er was al een prima weg naar toe. Het hele complex lijkt een prestigeproject, de toegang is omgerekend 12 euro. Dit is voor de lokale gelovige in elk geval veel te duur. We bezoeken alleen het echt oude gedeelte. We gaan verder naar het zuiden. Van onze tussenstop in Kunming valt eigenlijk alleen te melden dat we allebei stevige indigestie oplopen. We doen het nu dus rustig aan met eten. We gaan verder naar het stadje Yuanjiang op 1 oktober. Hier zijn we echt de enige westerlingen, niemand spreekt Engels en voor het eerst zie je dat de bewoners even verrast zijn door onze aanwezigheid. Als Yuanjiang representatief voor China is merken we niet veel enthousiasme voor de 60ste verjaardag van de republiek. Misschien is de gemiddelde Chinees wel net zo enthousiast voor de Partij als de Nederlander voor politiek. Het snel verkrijgen van welvaart heeft hier toch de hoogste prioriteit. We bezoeken enkele dorpjes op het platteland en zien echt heel grote verschillen met de stad. Nog even wat energie- en milieuwaarnemingen: waar China inmiddels voorligt op Nederland is 1) de spaarlamp is algemeen in gebruik, er is hier geen vals sentiment dat die minder sfeervol is dan een gloeilamp. Je doet er gewoon een rood lampionnetje om. 2) elektrisch vervoer is verder dan bij ons, overal zijn publieke open busjes, en in grote steden is de scooter verplicht elektrisch. Opladen is geen probleem, gewoon een kabeltje over de stoep. 3) afvalbakken zijn dubbel uitgevoerd, voor recyclebaar en niet-recyclebaar afval. Of dat werkt weten we niet. 4) we weten ook niet of de regelmatige autoloze dagen in stadscentra veel helpen, maar ze doen het toch maar.
-
04 Oktober 2009 - 09:18
Marjan:
Ik lees jullie berichtjes met grote belangstelling. Erg leuk. Jullie ervaren het land met al je zintuigen zo te lezen.
Geniet!
liefs, marjan. -
04 Oktober 2009 - 09:51
WenS:
Leuk om via internet jullie reis te kunnen volgen. Wat een ervaring! Wij zitten nu in Portugal.
Geniet er met volle teugen van!
Liefs WenS -
05 Oktober 2009 - 07:20
Carla Van Staveren:
Hoi wereldreizigers,
Wat een heerlijke reisverhalen; zo beeldend beschreven. Ton, er zit een ware schrijver in je verborgen. In gedachten zie ik de dingen die je beschrijft. Als jullie straks in Thailand zijn en dingen beschrijven waar wij ook geweest zijn, is dat helemaal leuk. Ik ben blij dat jullie zo genieten en hou alsjeblieft niet op met de reisverslagen.
Blijf genieten, dikke kus,
Carla -
05 Oktober 2009 - 17:18
Erna:
Hallo reizigers,
Wat leuk om jullie verslag te lezen. Ik heb in '96 in grote lijnen dezelfde route gereist tot Dali en deels klinkt bekend maar met een hele andere blik. Veel plezier!!
x Erna -
05 Oktober 2009 - 18:30
Resy:
Leuke verhalen! gewoon mee doorgaan dus...
kus jezus -
05 Oktober 2009 - 21:58
Marco Maes:
Ha Ton & Carla,
Mooie verhalen. En beeldend geschreven. Ze lezen als een roman. Hier is het inmiddels echt wel herfst. De pepernoten liggen al weer even in de winkel, net als de kerstkaarten (echt waar!) en de eerste Sinterklaasfilm komt volgende week in de bioscoop :-( Eigenlijk wil je dus gewoon weg.
In deze malaise doen die verhalen van jullie over witte bergtoppen en blauwe luchten het wel goed. Vooral mee doorgaan dus. Groet,
Marco
-
06 Oktober 2009 - 06:48
Juan Garcia:
Hola amigos,
Ja vooral doorgaan, maar het hoeft niet elke week hoor! Heerlijk om de werkdag te starten met een bakkie leut en vervolgens jullie smakelijke verhalen te lezen. Hier zijn de donkere dagen voor kerst gestart. Het is pure herst met veel regen en harde wind( jullie pannen liggen nog allemaal keurig netjes in lijn). Helemaal geweldig dat ze daar zo bewust om gaan met het milieu terwijl de welvaart nog een inhaalslag te plegen t.o.v. het Westen. Heeft de politiek zich er mee bemoeit? Volgend weekeinde gaat de boot op het droge en vanaf dat moment wordt het weer uitkijken naar de lente waarop hij weer het water in kan. Wat een gedoe realiseer ik mij weer elk jaar. Enfin, het ga jullie goed, geniet en doe voorzichtig met het eten, alhoewel het mij enorm meevalt dat er nu pas wat kleine kleine probleempjes zijn ontstaan.
Groeten van de Stationsweg 60!
-
06 Oktober 2009 - 17:09
René En Jannie:
Wat een prachtige beeldende verhalen, daar moeten we dus ook maar eens heen. Wat een indrukken; kunnen jullie straks wel weer wennen...Zeg Carla, kun je wat van die beste geneeskrachtige kruiden meenemen die artrose tegengaan, wie weet worden mijn gewrichten en mijn botten dan wel wat soepeler. Deze vochtige kou is lastig te hanteren hier. Gelukkig ken ik de Thaise masseuse intussen, met dank, en dat helpt enorm. Onze Keniaanse vrienden zijn gearriveerd en je begrijpt dat ze het heel koud hebben. Genieten jullie nog maar en blijf wel vertellen, het is heerlijk om te volgen. Veel liefs en dikke reiszoen!!! R&J. -
13 Oktober 2009 - 20:31
Liesbeth:
Hoi Ton en Carla,
We genieten volop van jullie verhalen en lezen ze natuurlijk ook met bijzondere interesse vanwege onze plannen voor Vietnam.
Ik heb ook een link doorgestuurd naar Marieke, die vroeg of we al wat van jullie hadden gehoord.
Ja, de erfenis is inmiddels verdeeld dus jullie kunnen een weekje langer blijven.
Gelukkig schijnt hier de zon ook zo nu en dan nog,maar we benijden jullie natuurlijk wel. Ook Peter overweegt nu inmiddels of hij niet veel eerder met pensioen kan nadat hij jullie verhalen heeft gelezen.
veel groetjes van 'jezusenzwager'
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
